«Taedio sum tecum»: quomodo superesse campestri periodum?

Principio nove, videtur nobis quod sine fine felicitas in perpetuum durabit. Sed nunc simul vivere incipimus et animadvertere aliquos habitus conjugis esse valde molestos. Abiit amor? Minime, inquit familia CLINICUS Sam Garanzini. Prope est ut relationes ad novum gradum moveantur, et si sapientiam ostendas, sensus multos annos durabit.

Max et Anna quietam familiam vesperi abstulerunt, sed tunc Maximilianus ludos facere constituit. Iocus innocens erat, sed Anna offensa stimuit. Est interesting ut semel eam sensu facetiarum vicerit. Quotidie risit Anna ad lacrimas. Cur omnia mutaverunt?

Nostin' hoc? Videturne necessitudo ora amisisse? Heu, hoc saepius accidit. Quomodo ex angustia?

Numquid potest extendere honeymoon

Omnis coniugum campus serius aut citius experitur. Omne quod delectat, hoc commune fit, et interdum etiam nervos accipit. Hoc est naturale, quia relationes sunt in semita consueta. Flamma amoris exstinguitur. Hoc statim non intellegimus: mox vestimenta placide prae se invicem mutamus et ad decem vesperi cubitum imus ut dormiamus.

Ex parte scientifica, tempus honeymoon comitatur potentem dopamine salum. Hoc neurotransmissor coniungitur cum affectionibus voluptatis et influentiis praemio ac motivo. Cum corpus dopamine dopamine egregie tenere non possit, passio inevitabiliter conquiescit.

Id quod interest, paulum aliquantulum mutuae displicentiae loquitur de sana relatione ...

Investigatores apud Institutum Gottmanum ineunte novo invenerunt, proportio affirmativa ad negativas utriusque impressionis est 20:1. Subinde rationes decrescunt ad 5:1. Nunc manifestum est cur Anna Max anticas incredibiliter facetias inventurus sit, et tunc eam vexare coeperunt?

Mutationes tales veniunt quam primum ad convivendum assuefacti et quiete agere incipiunt. Et, potius, modicus gradus mutuae displicentiae de sana relatione ... loquitur.

Quomodo referat gaudium?

Cum in infantia relatio est, tenemur ab omnibus rebus nostris particeps. Colligit notat, piscandi cupidus, ludit potius, quam venustatem! Post annos, volumus reverti tempus loqui de omnibus in mundo iterum et suffocare a teneritudine noctis auferri. In ipso primordio, quando libitum est ad suum apicem, simplices colloquia cibus affectio et mutua cura. At si communicatio maxime intra cubiculum circumscribitur, scintillae amoris sub operculis moriuntur.

Problema est relationem eorum in autopilot esse. Vita perdidit color

Adversus vitam cotidianam, multi coniuges vacui motus sentiunt. Amor non praeteriit, homines simpliciter mutuo praesumpsere coeperunt.

Ita factum est cum Max et Anna. Max autem non solum scurra, sed etiam amator iracundus aviator est. Anna fatetur se amaturum esse fabulas audiendas de aëronavibus et de somniando quomodo una die ad caelum una sument.

Anna morem amat, semper recentissimas vestes trends in modernum est. Habent aliquid loqui, quia mores et peregrinationes inexhausta sunt argumenta. Sed quaestio est eorum relatio enucleat «on autopilot». Vita colorem amittit et fastidiosus fit.

Quid si commodis nimium dissimile?

Quid accidit, cum in diversa aspicimus? Contingit nos perturbari quod particeps non nimis vivide respondeat nostris conatibus propius. Sed tamen unusquisque suam perceptionem habet de mundo et suo modo cum aliis commerciis.

Hoc facilius accipitur si ponatur omnes homines in quattuor species secundum modum communicationis distribui: quaesitores, custodes, Analystae et Diplomata.

  • Conquisitor mundum per sensus corporis et imagines sensitivas percipit.
  • Custodes, robur caritatis, indoles communicationis ac fiduciae inter homines maxime sunt.
  • Analystae vim producentem disputant et semper advocationem obiectivam.
  • Diplomata plane suas necessitates cognoscunt ac aliorum necessitates observant.

Socii styli communicationis diversi perfecte se complent, sed, si deest perfecte intellectus, relatio tollitur. Exempli gratia, Quaerens intuitive percipit socium lassum esse et non sentit amare, cum custos fallat lassitudinem frigoris et in silentio patiatur.

Operae pretium est cognoscere cuius cuiusque generis tui sit, et rem per oculos alterius videre disces.

Quam figere omnia

Si sentis ut relationem tuam stagnare, non nimis sero est mutare res. Hic est quod fieri potest.

  • Propius inspicias commoda et oblectamenta sodalis tui, sed memento: ipse habet rationem communicationis sui, quod significat debes ei clavem invenire.
  • Pone telephonum, tolle oculos TV tuos, et attende dilectum tuum. Da ei momenta intimae rei verae.
  • Conare ab otiosis garrulis abstinere, colloquiis significantibus stude.
  • Locutio «dic mihi plura» ut particeps tua videre possit quid vere in re interest.

Omnes amant nos loqui de nobis, et si non vacat et operam in socium tuum non vacat, mutua affectio multos annos durabit.

Leave a Reply