Timor animalium: puer meus non placet animalibus, quid facere?

Timor animalium: puer meus non placet animalibus, quid facere?

Timor animalium communis est inter infantes. Coniungi potest cum traumatica eventum vel inordinationem anxietatis communis considerare potest. Quomodo puer adiuvandus est qui bestias timet? Admonitio de Vincentio Joly, psychologus puerorum et adolescentium.

Cur puer animal timet?

De aliquo animali vel de pluribus animalibus puer timeat propter duas causas principales;

  • Experientiam traumaticam in animali habuit et hoc in eo timorem excitat, qui impedit quominus huic animali iterum occurratur. Puer, qui a fele vel cane percussus vel scalptus est, quantumvis grave facinus, pessime experiri potest ac deinde rationalem huius bestiae metum evolvere. "Si canis est, timebit puer omnes canes quos transierit et eos omni pretio vitare conabitur", psychologus explicat. ;
  • Puer sollicitudine laborat et sollicitudines suas in animal laborat quod ei periculum repraesentat. "A puero anxietas saepe ex anxietate parentum. Si unus e duobus parentibus animali timet, puer id sentit et ipse eandem phobiae evolvere potest, etiamsi parens illud occultare conetur”, indicat Vincentius Joly.

In primo casu, phobia animalis de qua agitur eo validior est, quanto magis animal ab infante ante eventum traumaticum idealisatum est. Exempli causa, puer confidenter felem appropinquavit, ratus non periculosum esse quod iam alibi felium valde pulchrum viderat, sive in re sive in libris sive in cartoons. Et hoc exarati immediatum venenatis. «Slucentia animalis infeliciter se extendere potest aliis animalibus, quia puer ideo periculum omnibus animalibus assimilat», specialitas notat.

Quid agere?

Adversus puerum, qui timet animal, vitandos quosdam mores, psychologum commemorat:

  • cogat puerum mulcere animal, si nolit aut accedere ad illud (exempli gratia trahendo illud per brachium);
  • detrectant puerum dicentes ei "iam non es infans, non est quod timeas". Phobia, cum sit timor irrationabilis, nihil attinet invenire rationes ad puerum persuadendum. "Hoc agendi genus problema solvendum non potest et puer fiduciam sui vel amittere potest quia parens illum minuit", Vincentius Joly admonet.

Ad auxilium tuum eget phobia tollendum, melius est gradatim accipere. Cum viderit animal, noli ad illud accedere, sede iuxta eum et observa canem simul e longinquo per aliquot minutas minutas. Puer scit sibi bestiam non ostendere mores periculosos. Secundus gradus est, vade et occurrit tibi animali sine puero, ut videat eminus quomodo canis tecum agit.

Psychicus enim, adiuvans puerum ad phobias animalium tollendas, ei etiam explicans quomodo existimamur agere cum animali ne fiat periculosum et doceat signa agnoscere animal pissed.

"Ad adultum haec vulgaria sunt et ac- cepta, sed puero admodum nova: non inquietare animal edentem, non attrahendo aures aut caudam inquietare, leniter et versus permulcere. capillus, recedens a cane rugiente vel exspuente felem, etc., exponit psychologum.

Cum autem anxietas

Phobiae communes in pueris, inter 3 et 7 annos nata. Fortunate, dum puer crescit, pavores dissipant, dum pericula melius intelligit, et ea domare didicit. Circa timorem animalium, maxime domestica animalia, ut feles, canes, lepores; Solet tempus abit. Attamen hic timor pathologicus censetur cum perdurat tempus et maiores consecutiones in vita cotidiana pueri habet. "Primo, puer vitat tractantem animal, deinde vitat animal, cum viderit illud, deinde vitat loca in quibus transire posset animal, vel recipiat se opponi animali nisi coram homine fideli, ut. matrem aut patrem. Omnes hae rationes quas puer substituit, in vita cotidiana inactivare fiet. Consultatio cum psychologo utilis tunc esse potest "monet Vincentius Joly.

Cum timor animalium cum sollicitudine coniungitur et puer ab aliis timoribus et anxietatibus laborat, solutio phobiarum animalium non intendit, sed quaerendae originis suae sollicitudinis communis.

Leave a Reply