Quare eamus in longum iter

Fuistine umquam audacem opinionem de itinere longo, fortasse etiam circum orbem iter? Compigimus elenchum praecipuarum rationum, lectis quas intelleges esse certum pretium.

Primum, hoc est scientes te ipsum. Certus esne te ipsum bene nosse? In itinere, machinae ignotae utitur, quae qualitates nostri laterum antea incognitas ostendunt. Ut e suggestu tuo exiveris, ingenia et passiones incomperta reperies.

Sententia libertatis. Conare ne longum iter percipere conatum e quaestionibus evadendi, te ipsum, et sic porro. Immo te ipsum, cogitationes tuas cupiditates optime intendere. Si habitas in medio urbis motu, per spatia truculenter iter fac. Haec te a modulis insanis metropolis avocabit et libertatem tibi dabit sensui.

Longo itinere potes solus cum te ipso. Solitudo non est solitudo, sed dialogus internus cum se ipso. Absens a domo vocem interiorem disces audire, quamdam renascentiam experieris.

Novae sunt occasiones. Certus esne vivere ubi nunc vivis, usque ad finem dierum tuorum? Peregrinatio admirationis plena est, quis scit, fortasse officium tuum invenies vel dilectum e nido patrio? Memento quod nos non sumus arbores nec radicem facimus.

Mundus noster plenus est diversitate nationum, nationum, religionum, linguarum et traditionum culinarium…. Circuiens mundum, scies gustus et odores variis cuisines: CONDITUS, dulcis, conditus, acerbus.

Et tandem ab domo Scis quomodo beatus. Felix es, saltem quia tectum caput habes, delectamentum cibos, homines propinquos.

Notas res ex alio angulo spectas et discite gratias.

Leave a Reply