«Tunica alba syndrome»: numquid valet sine condicione doctoribus fidere?

Pergens ad medicum paulo timidus te facit. Limen officii transgredimur, perdimus, obliviscimur dimidium eorum quae dicere instituimus. Quam ob rem domum revertimus cum diagnosi dubia vel prorsus perturbationis. Sed numquam occurrit nobis interrogare et disputare cum speciali. Syndrome tunica alba tota est.

Dies visitationis cogitavit ad medicum venit. In officio ambulas et medicus quaerit quid queris. Confuse omnia signa enumerare quae meminisse potes. Artifex te examinat, fortasse duas interrogationes quaerit, deinde diagnosin vocat vel examinibus ulterioribus praescribit. Relicto officio haesitas: "Numquid recte?" Sed tu ipse confirmas: "Medicus adhuc est!"

Nefas! Perfecti vel doctores sunt. Fas omne est exprimere quod displicentiam habes si medicus festinet vel querelas tuas serio non accipit. Cur igitur doctorum conclusiones non interrogare solemus, nec objicimus, etiam si nos evidens despectio tractant?

"Acta est de tunica syndrome sic dicta". Nos statim ut hominem in eiusmodi vestibus graviter accipiamus, scientem et idoneum nobis videtur. Obedientes ei subconsciously,” ait nutrix Sarah Goldberg, auctor Rectoris patientis: Quomodo navigare mundum modernae medicinae.

Anno 1961, professor Universitatis Yalense Stanley Milgram experimentum gessit. Subiecta laboraverunt in paria. Contigit quod si unus illorum indutus esset tunica alba, alter incepit ei obedire et eum sicut bulla tractare.

“Milgrammus perspicue demonstratur quantam vim prompti sumus homini dare in tunica alba et quam generaliter ad manifestationes potentiae naturaliter agere. Ostendit hanc esse universalem inclinationem,” Sara Goldberg in libro suo scribit.

Goldberg, quae nutrix multos annos laboravit, saepe vidit quomodo syndrome tunica alba se manifestat. "Haec potentia interdum abutitur et aegros nocet. Doctores homines etiam iusti sunt, eosque in basi non debes,” inquit. Hic nonnullae apices Sarae Goldberg sunt adiuvantes ut effectibus huius syndrome resistatis.

Congrega ad permanens equos doctorum

Si eosdem doctores (eg, internist, gynecologist, optometrista, et dentist videris) quod tibi credis et sentis commode, facilior erit cum illis de quaestionibus tuis honestus esse. Hi artifices iam vestrum singularem « normam » cognoscent, et hoc eos magnopere adiuvabunt in recta diagnosi facienda.

Noli tantum doctoribus

Saepe obliviscimur non solum doctores in regione sanitatis operari, sed etiam alios artifices: pharmacopolae et pharmacopolae, nutrices et nutrices, physiotherapistae et multi alii. "Ita sumus ad adiuvandos doctores ut obliviscamur aliorum doctorum qui in quibusdam casibus nos citius et efficacius adiuvare possunt", inquit Goldberg.

Praeparet pro medico scriptor visita

Goldberg monet praeparare «enuntiationem aperturam» ante tempus. Indicem rerum omnium quae medico indicare voluisti. Quae signa loqui velis? Quam vehemens sunt? Peior est certis diei temporibus, an post esum quosdam cibos? Omnino scribe omnia.

Suadet praeterea elenchum quaestionum apparandarum. «Si non interrogaveris, medicus verisimilius est aliquid desiderare», inquit Goldberg. Nescio ubi committitur? Tantum rogas medicum tuum ut omnes commendationes singulas explices. “Si praecogniti estis, vel dolorem tuum normalem esse dixeris, vel oblatum expectare et videre quomodo conditio tua mutatur, ne acquiescas. Si non intelligis, rationem pete,” inquit.

Quaeritur diligentis, ut comitetur vos

Saepe intrantes officium medici, timidi sumus, quia non vacat omnia narrare tam brevi tempore. Quam ob rem obliviscamur referre aliquas res magnas.

Si vereris ne omnia recte explicare non possis, etiam consilio facto in charta, Goldberg monet ut aliquem propinquum ad te comitetur roget. Investigatio ostendit solam praesentiam amici vel propinqui iuvare te posse lenire. Praeterea amatus te admonere potest de rebus maximis si medicum de illis narrare oblivisceris.


Source: health.com

Leave a Reply