Novus metus liberorum

Novus metus in pueris nimis expositus est

Pueri tenebras timent, lupi, aquae, soli relicti… Parentes corde noverunt momenta illa, cum torpentes pavent et clamant tantum timent. in genere etiam sciunt quomodo mitigare et consolari illos; Annis novi timores inter minimos exstiterunt. In magnis urbibus, pueri dicuntur magis magisque expositi violentis imaginibus, quae eos terrent. Decryption cum Saverio Tomasella, doctore in scientiis humanis et psychoanalysto, scriptore "parvi timores vel terrores magni", editis editionibus Leduc.

Quid est timor in pueris?

"Unus ex maximis eventibus quas experientiam 3 annorum experiri cum ad scholam gymnasii redit", in primis Saverio Tomasella exponit. Puer e mundo conservato (secundum seminarium, matrimoniam, matrem, aviam…) proficiscitur ad mundum multis toddlers frequentatum, strictis regulis et angustiis gubernatum. In summa, immergit vitae communis tumultus. Aliquando experitur ut realis "silve", schola est primus omnium inventorum locus. Nonnulli liberi plus minusve tempus accipient ad novum ambitum accommodandum. Aliquando etiam quaedam condiciones vere terrent homunculum qui primos gradus in kindergarten capiet. "Optimum est adultis in hoc magni momenti periodo incohationis inceptio vigilare. Re quidem vera psychoanalysta in luce ponit quod toddlers imponemus ut sibi defendant, sui iuris fiant, pluribus adultis oboediant, regulas boni mores sequantur, etc. ad Pupulum. Saepe timet ne male, ne aspernatus, non gressum observet, inquit artifex. Si puer stratum secum tenere potest, eum consolatur. "Via est puero ad confirmandum se, incluso sugendo pollicem, haec forma contactus cum corpore fundamentalis est", psychoanalysta specificat.

Novus metus, qui liberos terrent

Dr Saverio Tomasella explicat se plures ac plures filios in consultationem recipere qui metum evocent novis communicationis modis in magnis urbibus coniunctum (statio, metro corridors, etc.). « Puer quibusdam violentis imaginibus cottidie opponitur », artifex denuntiat. Re vera, tegumenta seu posteri tabula in modum apparentis scaenicae, e.g. sequor horroris cinematographici vel scaenae constantis sexualis naturae, vel ludi video, interdum violenti et praesertim quae adulti soli esse destinantur. . « Puer ita imaginibus obiectus quae ad ipsum non pertinent. Proscriptiones praesertim target adultis. Sed cum passim in loco publico, pueri usquam vident, "explicat artifex. Multum interest intelligere quomodo duplicem sermonem apud parentes habere possit. Rogantur ut filios tueri programmatis parentum in programmate domestico servent, ut signationem pellicularum in televisione et in spatiis publicis "absconditis" et in imaginibus non intentis observent. toddlers sine censura in moenibus civitatis monstrantur. Saverio Tomasella cum hac analysi concordat. “Puer dicit plane: imagines eius vere timet. Illi timent, artifex confirmat. Praeterea puer has imagines sine columellas accipit. Parent vel comitans adultus hoc cum eis deliberare debent. Ceteri timores respiciunt tragicos eventus Lutetiae Parisiorum et Nicaeni hisce mensibus. Adversus horrorem impetus, multae familiae dura percussae sunt. "Post impetus terroristarum, televisiones multum violentas imagines spargunt. In nonnullis familiis, vespertina telehorasa nuntium hora vescendi satis amplum locum capere potest, cum deliberato desiderio "informatus servandi". Pueri in talibus familiis plus habent somnia, somnum minus quietum habent, minus attendunt in genere et interdum etiam timores augent de rebus vitae cotidianae. "Uterque puer crescere debet in ambitu quae eos confirmat et confirmat", Saverio Tomasella explicat. "Prae horrore impetus, si puer parvulus est, melius est quam minimum dicere. Minimis singularia non praebent, simpliciter cum iis colloqui, nec vocabulis utantur nec verbis violentis nec verbo "timeo" utantur, exempli gratia, etiam psychoanalysta revocat.

Habitus parentum ad timorem pueri apti

Saverio Tomasella categoricum est: “Puer sine spatio situm vivit. Exempli causa, posteri vel tegumenta sunt in locis publicis, ab omnibus, adultis et infantibus communia, longe a tegmine familiae Benigne. Memini puer VII annorum, qui mihi dixit quam vix esset in metro cum viderem cursorem cubiculi in tenebris mersum”, testatur artifex. Parentes saepe mirantur quomodo agere. “Si imaginem vidit puer, loqui necesse est. Imprimis, adultus puerum permittit ut se ipsum exprimat et ad maximum dialogum aperit. Quaere quomodo sentiat, cum viderit hanc imaginem, quid ei faciat? Dic ei et confirmes id quidem, ad aetatem puerilem, verendum admodum naturale esse, quod sentienti consentiat. Addant parentes molestum quidem esse his generibus imaginum exponendum,” exponit. "Ita est, FORMIDULOSUS, recte dicis": psychoanalysta putat non dubitandum esse sic exponere. Alterum consilium, non necessario in re versanda, cum essentialia dicta sunt, adultus movere potest, quin eventus nimis oneratus sit, ne ad res perveniat. "In hoc casu, adultus benevolum habitum ascisci potest, attente audiendo quid puer senserit, quid de eo sentiat", psychoanalysta concludit.

Leave a Reply