Puer meus non vis ad ludum ire amplius

Puer tuus vivens separationem a tegmine familiae habet

Sentit se amisisse. Sentit ut si eum in schola eum depelleret. Non bene videt, praesertim si cum parvo fratre vel parva sorore domi manes. At contra culpam tuam sentit, quod eum in schola tota die relinquas, idque eum in abdicationis affectu consolatur.

Da ei aliquam accumsan. Fuge cito in mane ponendo eam. Circumfer eum circa suum genus, da ei tempus ut picturas suas tibi exhibeat et subsideat. Dic ei de die suo: quando vadit ad recessum, ubi edet, qui tollet eum ad vesperam, et quid faciemus simul. Si fieri potest, aliquandiu dies suos frangere vel minuere, rogans aliquem venire et eum in sero mane tollere, ne in schola in prandio et quiete remaneat.

Puerum tuum non confundetur cum schola

Difficilia passiones sunt ad tolerandum. Ille delectatus est ad magnas leucas, multa in hoc mirabili loco collocaverat, ubi rem mirificam agere arbitrabatur. Viditne iam se mille circumventum amicis? Fallitur: dies sunt longi, se gerere debent, observare regulas et participant in primis studiorum operationes cum vult ludere carros… Multum habet parietum angustiae cum vita in genere. Et insuper cotidie fere illuc vadis.

Scholam ... promovere, non superabundare. Utique, ad te est scholae imaginem restituere, eam omnibus suis bonis lateribus ostendens, eamque quam mirabile sit discere. Sed nihil obstat quominus paulum eius perturbationis condoleat: “Verum est aliquando, diu invenimus, satiamur ac fastidimus. Me quoque, cum essem parvus, mihi contigit. Sed transit, et videbis, mox eris valde felix obviam amicis tuis omni mane. » Vnum alterumve condiscipulum agnosces et matribus iter praebent quadrato in fine diei, ut vincula eorum firment. Ante omnia, ne schola vel magister reprehendat.

Puerum tuum non sentire ad schola

Aliquid factum est. Erravit, magister ei notavit (etiam benignus), amicus ei deiecit vel eum deridebat, vel etiam peius: vitream ad mensam fregit aut in braccas eius pessum dedit. In primis his paucis hebdomadibus scholarum, in qua aetate sui gratia aedificatur, minima res scenicas rationes accipit. Pudor oppressus, scholam sibi non esse scito. Numquam locum suum inveniet ibi.

Loquere fac et pone in prospectu. Subito fastidium hic apud scholam, cum heri omnia bene geruntur, provocare te oportet. Leniter inculcare opus erit tibi, quod ei conturbat, conveniat dicere. Postquam ille confidit, noli ridere et dicere, “Sed bene est! ". Eum, qui vixit, gravis est. Confirma eum: “Solitus in principio est omnia bene facere non possumus, hic sumus discere …” Operare cum eo viam invenire ne res iterum fiat. Et dic ei quomodo superbus es, ut eum crescat vide.

Leave a Reply