Filius meus amicos non facit, quomodo eum iuvare possum?

Dum puer tuus ad scholam modo rediit, una quaestio est tibi "pertinax": an amicos et amicas fecit? In nostra societate exstincta et circumventa magis aestimantur ab amicis, e contra homines magis reservati aut solitarii minus bene percipiuntur. Sponte igitur parentes plerumque scire volunt filium suum esse "stellae" recessus, amicos cum omnibus, commodus et "populus".

Fortunate, vel proh dolor, non omnia semper sic eveniunt. Quidam pueri minus sociales sunt quam alii, aut aliter. 

Boyfriends in adulescentia: quaestio de moribus

Pro pressione puerum adsiduis petendo eum si amicos fecit, et sic digito demonstrando quod "non est" ei "normalis", si non habet, bonum est admirari de infantis " de moribus socialibus ». Fugax, reservata, SOMNICULOSUS... Quidam pueri plus soli, aut in paria, quam in coetibus ludere volunt; et potius parvas interactiones ad "effectum massa". Commodiora sunt cum uno vel duobus pueris, qui sciunt, quam catervatim omnes. Et tamen estne malum?

Si puer tuus timidus est, dicens ei se porrigere ad alios non iuvabit e contrario. Melior ludere hoc pudorcur non et timide te quoque narras (vel aliud de tua consuetudine, id quod minus solum sentit). Atque utlagatus sententias negativas, praesertim in publico, de pudore eius. Eum hortare ut eam superare cum parvis provocationibus quae postea laudabitur, minoris adflictionis aditus et munitior.

"Meus puer numquam ad dies natales invitatus est…" Consilium detrectationis

In genere, dies natalis invitationes profluunt… et puer tuus numquam unum accipit. Etiam efficitur tristique ipsum! Res ei non facilis… Angélique Kosinski-Cimelière, psychologus clinicus Lutetiae, consilium dat ad condicionem componendam.

>> Conamur plura invenire, verbi gratia a magistro. Quomodo in recessu est: noster puer cum aliis ludit? An ille rejecit? Nonne aliquid maxime evenit? Estne fugax? Si ita est, adiuvare possumus eum in sui gratia operari. Exhortatur deinde suam sententiam. Laudamus eum in secundis. Hortamur eum ut aliis porrigat, ut bene statuat.

>> ludimus. Eum ad confirmandum ei demonstramus parentes non posse nimium multos filios ad diem natalem invitare, quia invigilandi sunt et satis spatii ad eos excipiendos habent. Sed hoc non significat socios sibi non placere. Hic rursus ab exemplo incipimus: interdum etiam amici nostri cenas sine nobis habent. Aliquando et alius amicus est qui non invitatur. "Potest etiam lepidam actionem excogitare quam die illo facere vult, sicut laganum edet, exempli gratia", Angélique Kosinski-Cimelière suggerit. Vel offer ad invitandum condiscipulum faciei ad os ad validiora vincula facienda. Volet igitur eum vicissim invitare. Alios fontes amicitiae exspectamus per operationes, sicut judo, theatrum, lectionibus ... Et tunc admonemus nos veras amicos fieri saepe cum adolevimus.

Dorotheus Blancheton

Quam ut auxilium puer tuus amicis facere

Turpe est puero non amicitias in pueritia formare, quia hae magnae partes habent ad futuram aetatem adultam et multum possunt efficere.

Puerum potius quam cogens adire ad partem natalis, si nolit, vel invitus in extra- curricularem actionem profiteretur, eum ei offerre malimus;amicum vel duos invitare ut veniant et domi ludunt, in familiari loco.

Possumus cum eo consulto actionem extra curricularem eligere in parva coetusut saltatio, judo, theatrum… Nexus qui creantur non sunt idem ac in schola, in ambitu accuratiore.

Si timidus est, cum puero paulo iuniore ludens (exempli gratia vicinus, cognatus vel cognatus) eum adiuvat ut fiduciam obtineat cum liberis aetatis suae, ponendo eum in loco "magnus".

Denique, si filius tuus "praecox" est, potius eum in actionibus scribet ubi "similis illi" est obviam filiis. Verbi gratia in latrunculorum clava si ludum, scientiam, subtilitatem manualem operationes aestimat, etc. 

Puer etiam paucos amicos habere potest ratione temporis, ob motum cordis vel IMPORTUNUS in schola. Animum eius audi et cum magistro loqui non dubitas ut simul solutiones invenias.

Leave a Reply