Finge libertatem: quare nos phantasiamus de divortiis

Si ad angustias diu relatio pervenit, sed repudiare non audemus, interdum cupiditates nostras ad somnia transferimus. Vitam finge in qua sponso tuo non convenisti. Quomodo contra veritatem et quomodo possunt phantasiae de solis viventibus utiles esse?

Etiam in artissimis relationibus, cum in condicione conflictus versamur, temere statuere possumus solam vitam vivere ab ortis quaestionibus. Sed hoc cito expeditur facultas sociorum ad audiendum se et progredi. Non mirum est quod, cum constanti errore ab eo qui est vocatus est arctissimus, magis magisque vitam nostram sine ipso haurire incipimus.

Qui in conjugio infelices sunt, inviti etiam sibi admittunt se calamitates repraesentare, in quibus altera pars perit. Talis tragoedia maerore et solitudini eos relinquit, sed simul problema gravem tollit. Et hi neutiquam improbi sunt scelerati, qui amanti nocendi consulto volunt, vel etiam sceleris magis insidiantur. Hi sunt mediocres homines, suis sensibus et experimentis, sicut me et te.

Si in phantasiis saepe imagines vitae tuae sine socio trahis, signum est relationem vestram obsolescere et, cum magna probabilitate, impossibile est eam reviviscere. Vis iterum ad liberam vitam redire, sed simul non paratus es ire per difficilem separationis processum. Et sistendo inevitabilem dolorem, fabulam fingis in qua nunquam huic homini occurrit.

Dolendum est, nulla felis magica quae te ad novam vitam ducere possit, dividendo ac percipiendo experientiam quam accepisti. Ardua uia est, et pedetentim transeundum est.

Hic sunt tres apices in via adiuvandi:

1. Ex parte, phantasia de libero esse utile, si sollicitudinem limen demittit. Finge quomodo vitam tuam post divortium mutabis, ubi habitas, quid facturus sis. Forsitan hoc erit impetus ut aliquid novi incipiendi: amabam te diu differre, ludis ludis, curriculo mutando. Quo accuratius, plenius positivis, adminiculis proposita imago futuri est, eo melior est. Hoc te adiuvabit in tempore divortii et renovationis.

Aliquam sit amet tincidunt ante, iura et obligationes tuas, quomodo tueri potes

2. Cogita cur a veritate fugias et non prompti ad repudium consideranda sicut gradus, qui adiuvabit vitam beatiorem ac significantiorem postea aedificaturum. Interdum prodesse potest cogitationes tuas ad visualizandas ut metus et praejudicia extet. Stude scribendo respondere quam honeste apud te quaesitum — cur repudium fugio?

Hic potest esse timor damnationis a propinquis, in quorum oculis familiam dissolvitis et filios cum patre communicatione privamus. Aut solus timor et numquam alium socium inveniens. Time ne particeps tua consilium tuum recipiat. Hoc ei noceat, quod in te reatu Resonet. Alia ratio fieri potest: facultates ex parte habet, per quas particeps ulcisci potest, eventus possibiles formidas.

3. Conare resolvere quid nominatim sollicitat te. Saepe hoc non facile est facere et periculum est quod in gyris ambulans haerebis. In hoc casu auxilium psychologicum quaere.

Si intelligas socium verisimilius tibi non occurrere, minatur repudium vertere in bellum longum, et liberos habes, valet te armare patrocinio. Aliquam sit amet ante intelligere iura et obligationes, quomodo tueri potes.

Proximo tempore iterum incipis phantasias de divortio, redi ad notas tuas et cognosces te optime agere de re quae te terret et impedit ne progrediatur decretorium.

Leave a Reply