Mundus sine carne: futura vel utopia?

Nostri nepotes, multos post annos respicientes, nostri temporis recordabuntur temporis quo homines alia animantia edunt, cum avis eorum sanguine et supervacuis doloribus participatur? Praeterita – praesens – illis fiet inexplicabilis et terribilis incessabilis violentiae facies? Pellicula, a BBC in 2017 dimissa, has interrogationes movet. Pelliculam narrat de utopia quae anno 2067 venit, cum homines animalia ad cibum excitare desinunt.

Caedes ludibrium pelliculae a comoedo Simone Amstell directa est. Sed de nuntio suo parumper cogitemus serio. Estne mundus "post-manus" possibilis? Potestne fieri societas ubi animalia colebantur gratis et aequa nobiscum sunt et inter homines libere vivere possunt?

Causae multae bonae sunt cur tale futurum sit, proh dolor, abhorret. Imprimis, numerus animalium circa mundum mactandorum, vere immensus est in momento. Animalia manibus hominum moriuntur propter venationem, assa et nolunt cura curarum, sed longe pleraque animalia propter agriculturam industrialem moriuntur. Statisticae vacillant: saltem 55 miliarda animalia in industria global industriae quotannis occiduntur, et haec figura tantum quotannis augetur. Quamquam fabulae de salute pecudum venalicium, agriculturae officinam significat vim, molestiam et dolorem in magnitudine magna.

Quam ob rem Yuval Noah Harari, auctor libri, tractationem nostram de animalibus domesticis in officinas praediis vocat "fortasse pessimum facinus in historia."

Si ad esum carnium attendis, magis probabile videtur utopia futura. Plerique enim, qui cibum comedunt, sollicitudinem de salute animalium exprimunt et solliciti sunt quod mors animalis vel molestiae coniungitur cum carnibus in lamina sua. Sed tamen cibum non recusant.

Psychologi hanc repugnantiam vocant inter opiniones et mores "dissonantiam cognoscitivam." Haec dissonantia nos incommoditas reddit et vias exspectamus ad eam reducendam, sed ad hoc solum simplices modos natura uti solemus. Itaque loco fundamentali mores nostros mutamus, cogitationem nostram et consilia enucleamus sicut cogitationes iustificantes (animalia non sunt passibiles sicut nos; bonam vitam habuerunt) vel responsabilitatem negantes (facio quod omnia facio, necesse est. Coactus sum comedere carnes, naturale est).

Dissonantia reductionis consilia, inopinatus, saepe in incremento "moestiae morum", in hoc casu, cibus edendi sequitur. Haec se gerendi forma in circulationem vertit et familiare fit pars traditionum et normarum socialium.

Via ad escam libero mundo

Sunt autem causae spe. Ante omnia, investigationes medicae magis magisque nobis persuadent cibum comedere cum multiplicibus quaestionibus sanitatis. Interea escae substituti magis gratiores fiunt ad consumers sicut progressus technicae et plantae-fundatae interdum pretia paulatim declinant.

Plures etiam homines sollicitudinem pro salute animalis proferunt et agunt ad condicionem mutandam. Exempla secundae expeditiones includunt contra captivos occisores et bestias circenses, quaestiones diffusas circa ethicam zoos, et iura motus animalis crescentis.

Attamen condicio climatis effici potest maximi momenti statum influentem. Carnes productio valde inhabilis est (quia pecudes edunt cibum, qui se homines pascere possunt), cum boves multum methani emittere cognoscuntur. magna-scala illa agricultura industrialis animalis unum est ex "maximis contributoribus ad problemata gravia environmental in omnibus gradibus, ab locali ad global". Consumptio cibi globalis deminutio est optimus modus ad mutationem climatis pugnandi. Cibus consummatio cito declinare potest naturaliter propter defectum facultatum ad producendum illud.

Nullae ex his inclinationibus singulatim suggerunt mutationem socialem in scala Carnage, sed simul effectum optatum habere possunt. Homines, qui sciunt omnia incommoda esus carnium frequentius fieri vegans et leo. Planta inclinatio fundata imprimis notabilis est apud iuvenes - quod magni momenti est si revera post 50 annos mutationes significantes videre exspectamus. Et hoc inspiciamus, necessitatem facere omnia quae possumus collective emissiones carbonis minuere et mitigare pessimos effectus mutationis climatis, multo magis urgentior fiet dum 2067 appropinquamus.

Itaque, trends currentes spem offerunt se dynamicos, sociales et culturales inter se connexos, qui nos impellunt ad cibum regulariter edendum, initium esse decrescentes. Membrana sicut Carnagia etiam ad hunc processum conferunt aperiendo imaginationem nostram ad visionem alterius futuri. Si adhuc hanc cinematographicam vidisti, da ei unum vesperum – ut te delectet et tibi aliquid praemeditaris praebeas.

Leave a Reply