Psychology

Exteriores viri ac feminae venustiores nobis videntur, salsiores, venustiores, feliciores, etiam si nihil habent nisi decoris gloriari. Praeferentiae tales iam notabiles sunt in uno annos nato et solum cum aetate crescunt.

Saepe narratur: "noli specie iudicare", "noli nasci pulcher", "noli aquam ex facie tua". Sed studiis demonstrare incipimus perpendere utrum aliquis primo modo 0,05 secundis post faciem eius confidere possit. Eodem tempore plerique existimant easdem fere facies esse fideles - pulchras. Etiam cum ad homines alterius generis venit, opiniones de amoenitate corporis sui mire similes sunt.

Probare quomodo pueri agere extraneis ex sua amoenitate; psychologi e Scientia et Technologia Universitatis Hangzhou (Sinae) experimentum gessit in quo 138 pueri annos natus 8, 10 et 12 annos natus, necnon (ad comparationem) 37 discipuli.1.

Utens programmate computatorio, viri docti imagines CC facierum masculinarum (expressione neutrae aspectus directas directas) creaverunt, et investigaverunt participantes ut aestimarent num hae facies credibiles essent. Mense post, cum subditi oblivisci procuraverunt quae eis ostensa sunt, rursus ad officinam invitati sunt, easdem imagines ostenderunt, et rogaverunt ut spectabilis corporis isdem homines haberentur.

Etiam octo annos natorum eadem facies pulcherrima et fidelia invenerunt.

Contigit ut pueri, etiam ante annos VIII, easdem facies esse pulchras et fideles existimaverunt. Sed in hac aetate multa de pulchritudine judicia variare potuerunt. Quo vetustiores liberi erant, eo saepius de pulchris et de alienis opinionibus aliorum parium adultorumque sententiae congruebant. Inquisitores putant discrepantiam in aestimatione liberorum minorum cum immaturitate cerebri — praesertim amygdala sic dicta, quae informationes motus processus adiuvat.

Sed, cum ad delectationem pervenit, aestimationes puerorum similiores erant quam adultorum. Videtur quod intelligere discimus quis sit pulcher et qui non est iam ab ineunte aetate.

Praeterea filii saepe decernunt utra persona fide dignus sit, etiam secundum suas, speciales normas (exempli gratia, per externam similitudinem propriae faciei vel proximi propinqui).


1 F. Ma et al. «Filii Facialis Fidei Iudicia: Conventio et Relatio cum Facialis Blanditiae», Fines in Psychologia, Aprilis MMXVI.

Leave a Reply