Testimonium: "A Phobiae impulsus laboravi, hic timor violentum facinus in se committendi".

“Per familiae vacationes primos obsessiones infestae emerserunt: cum uno vespere cultrum coquinam tenerem, parentes et fratrem meum me fodientem vidi. Quasi inreprehensibili cupiditate correptus, cum vehementissimis imaginibus, persuasum est me posse facere, si paruissem huic voci, quae me familiam meam deleret ab altitudine annorum tredecim. Etsi hoc tempore nesciebam, simpliciter laboravi ex iis quae phobias impulsus dicuntur, perturbationem obsessivam-compulsivam, quae propria est timore amittendi imperium et actum violentum erga se committendi. vel aliis. 

Anni qui sequebantur similes episodiis notati sunt. Ad tribunal accedere non potui, donec agmen advenit, veritus ne impetum caperem et aliquem in vestigia impellerem. In curru cogitavi rotae gubernantis vicem dare et in arbore vel in alio vehiculo properantem. Me iam tunc anxius erat, sed ad minus. 

Quid est impetus phobia?

Impetus phobiae obsessive est obsessio seu timor committendi actum pugnacem, violentum et / vel reprehensibilem, et moraliter prohibetur. Exempli gratia, aliquem impugnare cum cultrum in manu habes, vectorem sub comitatu impellens si in suggestu es… Haec inordinatio etiam pertinet ad actus quos quis in filios suos committeret. Hae cogitationes haunting numquam in actum transferunt. 

Impulsio phobiae ad OCD familiae pertinent et post partum oriri potest, quamvis multae laciniae audaces de ea loqui non habent. Procuratio phobiae impulsus essentialiter fundatur in psychotherapia, et praesertim in therapiis agendis cognitivis (CBT). Lenis appropinquat ut mens meditatio seu medicina herbarum efficacia etiam esse potest. 

"Cogitatus sum in cogitationes quae sanguinem meum adligat"

Cum primogenitum meum anno 2017 pepereram, missiones istae vicem maxime sollicitam exasperabant. Defixus sum cogitationibus qui sanguinem meum rigebant, cuius filius, qui maxime mihi interesset, oppugnabat. 

Irrepserunt in animo meo sine meo desiderio, has dirae notiones vitiosus cyclus infinitarum ruminationum exorta est, ac mundani vitae cotidianae gestus tam cruciabili charactere suscepti sunt ut eas amplius facere non possem. caelebs. Exempli gratia, ex quaestione mihi erat cultellos vel fenestras accedere, "phobogenicos" stimulos qui omnes corporis sensuum, tensiones urguebant, et me in tanta animi perturbatione collocavit ut in idea timui. quod vir meus nobis ad laborem relinquat. Non potui me ipsum lavare, ne demergeret. 

A primis mensibus filii mei et primi gradus matris, memoriam tinctam gaudio et dolore, in facie timoris mei specialiter incurvavi. Ita perterritos fuisse ac persuasum habemus has cogitationes inesse aliquid veritatis, et quod positis fugae consiliis me exire sinat. Mihi detegendum est has malas reflexes esse, quae metuendi fetum fecundant ac patiuntur omnia haec tristissima exemplaria florere, etiam cum nostris bonis contraria sunt. 

 

Accipe cogitationes tuas benigne

Hoc intelligendo, paucis mensibus melius eos regere potui, praesertim per meditationem mentis. Fateor me valde repugnans primo, ipsa idea sedendi per aliquot minutas minutas et observans respirationem mihi prorsus absurdam videbatur. Quid velim, in medio aedis sedentem cruribus clausis oculis, si maritus repente decidit? Ludum adhuc lusi, decem minutas cotidie hebdomadam, deinde mensem, deinde annum, aliquando sessiones plurium horarum facio, quae primo mihi incredibiles videbantur. 

Licuit mihi discere has negativas cogitationes obvenire, me illis exponendo, easque benigne excipiens, sine judicio, non quaerens eos vitare vel pugnare. Etsi cum pluribus psychiatristis consultavi, persuasum habeo optimam therapiam medita- tionem esse mentem et opus, quod me per menses agere in me duxit. 

Observantes et accipientes ea quae in capite nostro et in corpore nostro aguntur, vere praesentes nos invitat ad mutandum relationem ad cogitationes et sensus nostros, sive bonae sint sive malae. 

"Habere animos loqui etiam significat agnoscere timores tuos"

Post paucos menses alterum puerum habui, progressum vidi et iter iter ex quo frater natus est. Dum ante loqui non audebam (suum genus est quod sub velamine tenere malimus!), hic gradus me hortatus est ut tandem de hac perturbatione cum caris meis disputarem, et etiam librum de omnibus scriberem. ars, quae me adiuvit superavit. Habere animos loqui etiam significat agnoscere timores tuos. 

Hodie ab his impulsus phobiae non curatur, quia revera eas numquam vere curat, sed eorum influxum removere potui, pugnaces cogitationes plane limitans, quae vix amplius oriuntur. Certe nihil plus momenti facio, nunc scio omnia in capite meo ludere et me nunquam agere. Et haec est vera victoria personali meo. "

       Morganus Rosa

Leave a Reply