Doce eum ludere in suis

Cur puer meus indiget adulto ad ludere

Profuit ex praesentia adulti permanentis. Cum in prima pueritia, semper actiones offerri consuevit ac aliquem ludere cum: matricibus, amico, seminario nutrix…. In schola, eadem est actio per minutas dies constituitur. Cum domum venerit, se commovere sentit, cum de suo ludere debet. Alia explicatio: solus in cubiculo manere non didicit et nugas suas explorare. Certus es tu non parum esse in dorso eius nimis, vel nimis directivo: "In canos potius colores elephantem, pupam in hoc habitu compone, diurnum observa ...". Denique fortasse etiam matre privatur. Puer saepe experiri potest suspicionem suspicionis impediens ne explorare extra mundum et parvam autonomiam accipere.

Crede puer meus solus ludere docere illum

Ab 3 annis natus puer ludere potest in se et certam solitudinem ferre potest; haec est aetas, cum omnem imaginarium orbem explicuit. Horas vacare potest, suas pupas vel figuras dialogum faciens, fabularum genera componens, dummodo tamen id libere facere possit, quin perturbatus sit. Hoc non semper facile accipitur, quia assumit ex parte tua, quod antea integrasti, quod sine te vivere potest, et sine tuo assidua vigilantia. Conare tibi persuadere tutum esse solum in cubiculo suo manere: non, puer tuus plasticine necessario deglutiet!

Primum gradum: doce me puerum ludere solum meis

Incipiens ei exponens nos posse ludere iuxta inter se quin semper inter se sint et offeramus ut colorem fuco librum et Lego proximum tibi sumamus. Praesentia tua confirmabit eum. Saepissime, pro puero, non tam participatio adulti in ludo est quam eius propinquitas. Negotium tuum circumire potes dum oculum pro puero habendo. Superbe erit tibi ostendere quid per se, sine tuo auxilio, confecit. Noli dubitare illi gratulari et ei superbiam tuam ostende " magnum puerum habere - aut magnum puellam - qui solus ludere novit".

Duo gradus: puer meus solus ludere in cubiculum suum

Primum fac ut locus bene munitus est (sine parvis objectis quod devorare posset, exempli gratia). Expone quod puer crescens solus in cubiculo suo esse potest. Eum hortari potes ut in cubiculo suo maneret, eum in angulo suo collocando, ludis suis cinctum, cum scilicet ianuam cubiculi sui apertam relinquens. vox domus sustentet eum. Eum voca vel vade nunc eum videas et tunc cognosce si bene est, si bene ludit. Si amens videtur, ne illum ad Kaplam suum remittat, ad eum pertinet quid velit cognoscere. Tu eius in te clientelam augeas. Iuste eum hortare. "Confido tibi, pro certo habeo magnam notionem tuam in te invenies". In hac aetate, puer solus ludere potest pro XX ad XXX minuta, ut solitum est ei venire et videre te prohibere. Aerem ludis, prandium apparo.

Ludens solus, quid interest puero?

Puer permittit ut suas nugas exploret et cubiculum eius soli liceat creare ludos novos, fabulas fingere et in particulari imaginationem suam evolvere. Saepissime duas personas invenit, eum ac ludi rationem, vicissim: delicatus vel mala, activa vel passiva, adiuvat hoc ad mentem suam ordinandam, ad exprimendum et cognoscendum contradictorias affectiones, dum certus est dominus manere. ludi magni auctor rei, quam ipse construxerat. Sola ludendo, puer discit verbis uti mundos imaginarios creare. Sic superare vanitatis timorem potest, absentiam sustinere et solitudinem mansuescere ut eam fructiferam reddat. Haec « sola potestas » est, et sine sollicitudine tota vita ei serviet.

Leave a Reply