Fungos ver: species edibilis et inedibilisQui impatientes sunt ad exercendum in "quiete venatione", non possunt expectare tempus praecipuum fungum et ire cum canistro ad saltum in vere.

Sed in hoc casu diligentissime debes esse: hoc tempore non tot sunt fungos esculentes quot autumno, periculosum est in domum fructificationis venenosorum, quae facile specie eduntur.

Hic articulus exhibet imagines, nomina et descriptiones fungorum fontium mandi et inedibilium qui in silvis prope Moscuam inveniri possunt.

Fungorum vere electa in silva prope Moscuam (cum video)

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungorum vere in villis noti sunt, sed urbani et suburbani incolas male sciunt. Per hoc tempus, invenire potes magna sapida morella, fungos ostrea et fungos aestas. Attamen, in fonte, prima fungo apparebit hallucinogenic et venenata, exempli gratia, lineae ordinariae.

Vere primo, cum nix non plene liquefacta est et primum egelidum inaequaliter apparuerunt, autumni fungos ostreae videri possunt. Dicuntur autumni, quia apparent autumno, sed totam hiemem sub nive latent. Eodem tempore attribui possunt fungis hiemis et veris primis. Bene servant fontem. Vere primo, in ruinis silvestribus, passim invenies: strobiliurum, sarcoscyphum, xerompholinas.

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Vere, fungorum fomitis (May, variabilis) et multae aliae species valde in silvis crescere incipiunt.

Ver ambulat aut hikes in silva non solum valetudinis bonae sunt, sed etiam tibi dant industriam et vires interiores excitant. Haec periodus etiam bona est, quia nullae sunt culicibus et alces adhuc in silva muscae, nihilque te prohibet quin natura fruatur. Vere enim non fungos modo carpere, sed etiam avium cantus mirificos audire, volatus volatu perfruere, cum mares sursum volat, alas quatit, et miras cantat labores.

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Ineunte verno tempore nulla alia insecta lactentia sunt, sed ricini iam mense Maio apparent, earumque actio maxime alta est in fine Maii et ineunte Iunio, itaque hoc tempore, debetis. vestimenta stricta, petasum vel sudarium habent, opportunis mediis utantur vestimenta quae impraegnant.

Hoc video singillatim de fungis veris in silvis prope Moscuam narrat:

FORUM PRIMUM VER (Moscow, Losiny Ostrov): morelae, lineae, cap morel

Strobiliurus edulis et incisis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Post nix tabescit, primum fons editur fungorum magnitudo decem kopeck nummi apparent in silva in conis volubilibus et in abiegnis lectica. strobiliuri vocantur. Hi primo vere fungos in coetibus crescunt. Quamvis strobiliurus esculentus sit, tamen non est valde sapidum et di- bile est eas colligere ob parvitatem quantitatis.

In photo et descriptione fungorum veris strobiluriorum diversorum generum infra exhibetur;

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Strobilurus esculentus, vel pubentes (Strobilurus esculentus).

Habitat: abiegnis, in abiegnis lecticis vel in conis, in coetus crescit.

Season: primo fungus, April-May.

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Pileus 1—2 cm in diametro, interdum usque ad 3 cm, primo convexus, postea prostratus, planus. Proprium specierum notum est pileum lubricum fuscum vel castaneum cum tuberculo in centro et margine tenui. Color in medio pilei nigrior, brunneo-brunneus est.

Ut videre potes in foto, fungos hi vere caulem tenuem habent, 3—5 cm longus et 1—3 mm crassus, supra cylindricus, flavescens, infra flavido-brunneus;

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Secunda species distinguens est praesentia longae villulae radicatae cum filis lanatis versus conum tendentibus.

Caro alba, densa, iucunda, primo leviter pungens, postea leviter allec.

Tabulae mediae frequentiae, retuso-attachiatae, primo albae, postea flavescentes. Pulvis sporae albus est.

Variabilitas: color pilei varius a brunneo-brunneo-brunneis.

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Similia genera. strobiliurus edibilis similis esculenti sectioni strobiliuro (Strobilurus tenacellus), quae pileo flavo-brunneo magis convexo distinguitur.

Fungorum vere primo eduntur, ad 4 categoriam pertinent. Solum pulli pilei pro cibo adhibentur, post praeliminarem ferventem per 15 minutas frixae sunt.

Strobiliurus incisiones (Strobilurus tenacellus).

Praeter esculentum strobiliurum, sunt etiam Lat inedibilia, quae odore allec distinguuntur. Dicuntur strobiliuri secantes.

Habitat: abiete et abiegnis silvis, in lectica vel in conis, in circulos crescit.

Tempus colligendorum fungos hos ver: Mai-June.

Petasus 0,7—1,5 cm in diametro, interdum usque ad 2 cm, primo convexus, postea prostratus, planus. Nota species speciei est pallide brunnea, matte reniformi-brunnea cum tuberculo obtuso in centro, inaequali et tenui margine costato.

Caulis horum fungorum, verno in regione Mosquae nascens, tenuis, 2—5 cm longus et 1—2,5 mm crassus, cylindricus, cartilagineus, ad basin saepe pubescens, supra albus, infra flavescens. Secunda species distinguens est praesentia longae villulae radicatae cum filis lanatis versus conum tendentibus.

Aspice photam - pulpam fungorum horum, quae inter primos vere apparent, alba, densa est;

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Primo pulpae suavis odor, leviter allec, postea injucundus, leviter vitiatus.

Tabulae mediae frequentiae, retuso-attachiatae, primo albae, postea flavescentes. Pulvis sporae albus est.

Variabilitas: color pilei varius a brunneo-brunneo-brunneis.

Similia genera. Secans strobiliurus similis est strobiluri esculenti (Strobilurus esculentus), quae pileo nitidiore distinguitur colore fusco-brunneo, caule candidiore, et odore minus valido.

Hi fungos vere primo sub condicione esculentorum habentur ob odoris speciem allec.

Vere xerompholin fungus

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fine Aprili et ineunte Maio primae coloniae fungorum apparent, quae totum truncum putridum aut truncum putridum occupant. Hae sunt imprimis xeromphalina caule (Xeromphalina cauticinalis). Fungorum vernorum in regione Mosquae crescentia sunt bellus, minutulae flavescentes cantores cum longo tenui caule similes. Haec corpora fructifera parum nota videri possunt prope vias et semitas rusticas, in area humida.

Habitat: in silvis mixtis et coniferis crebrescunt stipites putrefacti.

Season: Mai-Iulii.

Petasum diametrum 0,5—3 cm habet. Proprium speciei notum est lucidum, glutinosum, umbellatum pileum flavum vel flavum-orange-formatum cum parva depressione in centro et striis radialibus e laminis translucentibus.

Crus 2—6 cm altus, 1—3 mm crassus. A pileo est pyramis, caulis teres, cylindricus, reniformi-brunneus vel flavido-aurantiacus.

Fungorum horum bracteae, quae inter primos verno nascuntur, rarae sunt, primo cremeo, dein flavido-luteo, in conum per caulem descendentes.

Caro primo alba est, postea laete flava, fragilis, inodora.

Variabilitas. Color pilei varius a luteo-aurantiaco ad ovum.

Similia genera. Xerampholine caule colore similis est hygrocybe quercu (Hygrocybe quieta), quae etiam flavido-aurantiacum colorem habet, sed tuberculum in pileo est.

Fungos Xerompholine inedibilia sunt.

Venenum falsum Fungorum

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungorum venenatorum in regione Mosquae Moscoviae gravissimae sunt pseudomushrooms sulphurei-flavi. Crescunt in truncis ac truncis arborum caducarum catervatim. E longinquo apparent sicut fungos aestatis edules, sed differunt colore subtus pilei sulphureo-lutei. Saepissime inveniuntur in silvis mixtis ubi abiegnis, betula, quercus, et aspen nascuntur.

Habitat in sulphureo-luteo spumis falsis (hypholomis fasciculare); lignum putridum et truncos durae et nucis coniferis, in catervatim crescentibus.

Habitat: lignum putridum et truncos durae et nucis coniferis, in catervatim crescentibus.

Season: Aprilis - Nov

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

pileum diametrum 2—7 cm, primum hemisphaericum, postea convexum. Proprium specierum notabile est leve flavum vel pallide reniformi-brunneum convexo-planum cum tuberculo notabili, quod colorem rubro-laterem clariorem habet.

Caulis tenuis et longus, incurvus, 3—9 cm altus, 3—8 mm crassus, eundem colorem habet ac pileum, vel leviter levius, colore flavido, cylindraceo, prope basin leviter angustato, vestigiis; inaurem. Basis caulis nigrior - luteo-brunneus.

pulpam: sulphureum, molle et fibrosum, odore ingrato et sapore amaro.

Patinae crebra, latae, adhaerentes, sulphureo-flavae vel olivaceo-brunneae.

Variabilitas. Color pilei varius e flavo-brunneis usque ad sulphureum flavum.

Similia genera. Mel agaricum falsum sulphur-flavum inedibile confundi potest cum edulis sulphuris lutei falsi mellis agarici (hypholomae capnoidis), quae colore laminarum differt - pallide cinerea, et magis convexa pileo flavido-aurantiaco.

Fungorum haec venenata et toxica sunt.

Fungorum psatirell colligendis in silva verno

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Habitat psatyrella cinereo-brunnea (Psathyrella spadiceogrisea); humus, lignum putridum et deciduum arborum truncis, crescentibus in coetus.

Season: May – October.

Pileus diametrum 2—5 cm habet, primum campanulatum, postea convexo-prostratum cum tuberculo obtuso in centro. Proprietas huius fontis species fungorum est pileum griseo-brunneum cum fibrillatione radiali, quae quasi bracteas striatae spectat, ac tenuem marginem in margine, color unicolor in speciminibus novellis et zonas magnas coloratas in fungis adultis. Hae zonae duplices sunt: ​​in medio pilei vel griseo-brunneae in medio, et fere in medio, zonae argenteae luteo-concentricae cum margine terreo.

Crus altitudo 4—9 cm, crassitudo 3 ad 7 mm, cylindrica, basi leviter incrassata, concava, laevia, albida, in parte superiori fragilia.

Animadverte in phoca - basi, crus fungus fontis huius eduli obscurior, brunneo;

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

pulpam: aquosum, albidum, fragile, tenue, jucundo sapore et bono boleti nidore.

eæ adhærent, crebra, angusta, rufo-brunnea.

Variabilitas. Color pilei variari potest e griseo-brunneis vel rufo-brunneis maculis vel zonis flavescentibus roseis.

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Similia genera. Psatyrella cinereo-brunnea similis est forma et magnitudine velutinae psatyrellae (Psathyrella velutina), quae pileo rufo-rufescente distinguitur, fibris dense obsita, specie velutinis.

Fungos Psatirrella eduntur, categoria 4, post praeliminarem ferventem saltem 15 minuta.

Deinde videbis quid alii fungos vere nascantur.

edulis collibia fungus

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

In medio et fine Maii, primae species collibiae apparent. Haec praecipue sunt collibia castaneae vel olei. Hi fungorum bellus paulo trahunt suam speciem spectaculi, tametsi mediocres sunt. Quamvis sint edulia, non tamen metiuntur propter parvitatem et infimas, quartae categoriae secundum proprietates nutritionales.

Habitat in collibia castaneis, vel pinguis (Collybia butyracea); silvae coniferae mixtae, in area silvae, super lignum putridum. Hi fungos plerumque in sylva verna crescunt.

Season: May – October.

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Pileus diametrum 3—8 cm habet, primum hemisphaericum, postea convexum cum tuberculo rotundo, dein prostrato tuberculo plano et marginibus convexis vel elevatis. Proprietas verni fungus, collibia vocati, est color castaneo-brunneus pilei cum tuberculo plano colore brunneo et lumine, cremor vel marginibus fuscis dilute.

Crus 4—9 cm longus, tenuis, 2—8 mm crassus, cylindricus, laevis, primum cremeo, postea pallide brunneus. Basis cruris incrassatur.

Caro est aquatica, tenuis, mollis, albida vel flavescens, primo inodora, postea levi odore nidore.

Eæ cremoris vel flavescentis, retuso-grandis. Inter laminas adherentes sunt laminae breves liberae.

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Variabilitas: Color pilei variabilis est secundum maturitatem boleti, mensis et humiditatis temporis. Color potest esse castaneo-brunneus, praesertim in prima aestate, rubro-brunneus, colore brunneo, medio fusco-brunneus, medio atro-fuscus, colore olivaceo-fuscus, lilac-brunneus. Per siccitatem, pileus tonis levibus flavescit, cremor, et pallide brunneus.

Similia genera. Collibia castanea similis est forma et magnitudine collibia lignorum amantium esculenta (Collybia dryophila), quae eo differt quod multo leviorem petasum habet.

Edibilitas: edulis, sed pre- decoctis in 2 aquis ad tollendam nidoris formam. Ad 4 categoriam pertinent.

Inedible otidea fungus

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Ver silva nos miratur. Harum admirationum una est venustas otideas. Nomen de se ipso loquitur. Per silvam ambulas et subito aspicis delicatas paleas flaventes vel tulips in area silvae. Narrant: aspice, quam sit unica ac diversa natura. nos custodi!

(Otidea concinna); in area silvarum in mixtis silvis, catervatim crescentibus.

Season: May – November.

Fructus corporis diametrum 2 ad 8 cm habet, altitudo 1 ad 6 cm. Extus, hi fungos saepe tulips similes in figura habent. Exterior superficies granulosam vel pulverulentam tunicam habet. Intus flavo-brunneum est.

Fungos ver primum in globum crescunt, ut in foto monstratur, in basi communi uniuntur;

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Basis fructificatio corporis informis est.

pulpam: fragilis, fere crassus, pallide luteus.

Variabilitas. Color fructus corporis variari potest a pallide brunneo ad flavo-brunneum et citreum flavum.

Similia genera. Otidea gratissima similis est piperis bubbly (Peziza vesiculosa), quae specie bulliente distinguitur.

Elegantiae otides sunt inedibiles.

Hae imagines ostendunt fungos vere in regione Mosquae crescentium:

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Fungos ver: species edibilis et inedibilis

Leave a Reply