Secunda graviditas: interrogationes te rogas

Secunda graviditas: quare magis defessus sum?

Lassitudo saepe multo magis pro a secundo graviditatis. Intellexisti quare: minus promptus es, multum te rogat maior. Ab illa ne abscondas maternitatem tuam, puer scit quid agatur. Alio modo ostendet.

Sentio sicut Im 'non enjoying meam secundo graviditate

Alterum infantem aliter exspectamus. Primum, satis temporis habuisti ut in ventre tuo medius. Non erant liberi qui consulant domi. Ita uterum melius vivebas. Ibi multo magis in vita tua cotidiana, ut mater, occupatus es. Hi novem menses graviditatis pleno cursu ibunt. Sed generaliter non debemus. Refert ab aetate puerili tui, interioris ingenii et qualitatis cupiditatis infantis. 

Secunda graviditas: Comparare prohibere non possum!

Primus infans viam aperuit quae tam physicae quam psychicae fuit. Ad secundum, experimento proficimus. Tu magis postulastu melius scis quam eligere. Sed tu quoque comparare soles. Iustum est, plus in capite tuo sentis, ac minus in corpore tuo hoc tempore circum. At gravida nunquam eodem modo fit. In unaquaque maternitate pupillus, alius processus nativitatis matris incipit. Interdum prima graviditas turbulenta fuit. Et secundo, omnia bene.

Idea est experiri experiri id quod fieri potest quam maxime, conando utilia ab iis quae antea didicimus, sine nobis eminentibus. Aperi novitatis, mirum quasi primum post omnes.

Secundo graviditatis: ego magis laboro quam primum

Primae enim gravidae res naturaliter possumus, nescimus quid nobis futurum sit. Miremur nosmet ipsos. Dum secundo, interdum fortiores quaestiones exsistentiae invenimus, sollicitudines resurrec- tionis. Multo magis, si prima graviditas tua non bene processit, vel si primi menses cum infante tuo implicati sunt. 

Secundo graviditatem: Vereor ne eam tantum amem

Annon hic me reprehendit? Hunc infantem amabo quantum primus? Solet sane has interrogationes te interrogare et reum sentire. Cum puerum habes, accipiendo aliam transitum habere. Id primo itinere defugio postulat. Quia etsi magna est, primum matri parvulo diutissime manet. Haec nova graviditas necessitudinem matris cum primogenito filio mutat. Crescere sinit, dimovet. Latius quisque familiae est qui in adventu novi pueri locum suum invenire debet. 

Visne inter parentes loqui? Sententiam dare, testimonium ferre? Coimus in https://forum.parents.fr. 

Leave a Reply