Meliorem sui gratia manere sanus

Quam nos ipsos tractamus afficit quomodo sentimus. Sui abiectio, immoderata critica sui ipsius tristitiam ducere potest, naufragia nervorum et etiam morbum corporis. Perscriptio: Tu pro te facis, quid faceres pro amico tuo?

Nos omnes cum intellectu et reverentia tractari mereamur. Hoc est quod ab aliis expectamus. Sed te ipsum incipe! Incommode, saepius nobiscum ita tractamus, ut nunquam cum propinquis, amicis, nec non notis: crudeliter et critice agamus.

Facilius est multos errata fateri quam merita. Et non est tutum: humilis sui gratia necessarias causas tristitiae et anxietatis gignit perturbationes. Nonne tempus est animum tuum in te ipsum in melius mutare?

1. Vide rem

Mutare non possumus quod non videmus. Observatio propria est necessaria condicio agendi. Si nosmetipsos minuere velimus, intelligendum est quomodo id faciamus. Facile est aestimare obiectivam sententiam illius vocis interioris, quae merita nostra diminuit et defectus ostendit.

Sed haec vox tantum est dictio humilis sui gratia. Et est rem sed rem. Discendo cognoscere et recte has propositiones aestimare, mutare potes viam quam de te sentias.

2. Loquere de te ipso reverenter

Constanter ingenia et artes tuas collustrans, de te ipso loquentes detrahentes, omnem attentionem vitando, modestiam colentem… Magna haec est via ad humilem existimationem conservandam. Verba res, sensum nostrum et impressionem in alios penitus afficiunt.

Incipe ergo de te tuisque rebus loquere, vitans quicquid tibi aut victimam aut veterem victo depingat. Accipe blanditiae sine excusatione vel merito denegando. Auctorem agnosce bonarum notionum.

Solet id quod scriptum est de indulgentia ad alios primos referri. Sed aeque magna est ut discas tibi ignoscere.

Gratulor tibi successu tuo. Cave soles de te male cogitare et dicere "Mentire!" ad has cogitationes. quotienscumque ascenderint. Dispone eas cogitando de tuo placabili imagine.

3. stellam inveniunt in te

Albert Einstein credidit omnes esse ingenio in suo campo. Cantus, coquens, cursus, scribens libros, alios adiuvans… Cum talentum ostendimus, radium stellae in nos viventis evellemus ac fiduciam, venustatem, fiduciam et scientiam diffundit.

Quo magis peculiaris ingenii nostri conscii sumus, eo magis id exprimimus — plerumque sine difficultate, quia delectabile est — et dilatatur interior fiduciae plaga. Decernite quid sit genuinum tuum ingenium, ac tempus in schedula imponendum ad illud destinandum.

4. Dimitte te

Quod de indulgentia scriptum est, primo solet ad alios referri. Sed aeque interest scire tibi ignoscere. Quod cum facimus, in oculis nostris restituimus dignitatem, et sub aliorum intuitu commodius sentimus.

Revocare id quod te paeniteat. In memoria vive cum contextu, incluso loco, tempore, ambitu, pro- prio sensu ac tempore mentis. Separate ea quae possunt attribui circumstantiis aliisque participantibus eventorum ex illis quae in te pendent.

Ex hoc in posterum conclusiones necessarias trahe, et tunc tibi ex intimo corde ignosce – quam sincere cuivis ignoscere curas. Fecisti quod tunc poteras, nec est onus olim portare.

5. Auxilium alii

Sententia necessaria maxime prodest ad boosting sui gratia. Temporaria responsabilitas pro bene esse eorum qui se in difficili condicione voluntaria vel experientia communicant inveniunt, cognitionem transferunt.

Commodum est sui ipsius existimationem agnoscere quod activam nostram empathy, altruismum, verba et praesentiam nostram ipsam lenire et adiuvare alios oportet. Praesertim si actionum nostrarum valorem non minoris aestimamus nec ex positione "servi devoti" agimus. Fer opem, tempus, consilium, ut par, simpliciter, ac cum dignitate.

6. In Ite ad ludis

Ingens numerus studiorum nexum confirmaverunt inter sui gratia et exercitium. Currens, alacer ambulatio, natatio, equestrismus, glacies skating, saltatio, caestus… Haec omnia nos in corpus reducent et adiuvant ut agiles et fortes sentiant.

Id ipsum est pars densa et unita nostrae essentiae, cor humanitatis.

Sui gratia oritur, et territorium nostrum venerari posse sentimus. Ut taceam quod lusus lusus moderatur statum motus et melioris qualitatem somni. Et tunc melius sentimus "in nostra cute" et magis confidimus.

7. Appretiaris essentia

Sunt facta, eventus (errores et successus), circumstantiae, vitae eventus – et aliquid est quod multo altius est. Est superficies et profunditas. "Ego" (tempus, incompletum, sub influxu circumstantiarum subest), et est "sui": secundum Jung, haec est summa omnium particularium nostrarum manifestationum.

Id ipsum est pars densa et unita nostrae essentiae, cor humanitatis. Hoc est pretium eius, ut curam eius et observare debeas. Essentiam autem contemnere, negligere et diminuere, esset naturam humanam contemnere. Incipere necessitates tuas audire, desideriis stude, eas observa, et tunc alios observabis.


In apparando articulum, materiae adhibitae sunt ab Allison Abrams, psychotherapista, auctor "curae misericordiae sui" columnae in psychologia hodierna.com, et Glenn Shiraldi, psychologus, auctor Decem Solutionum ad emendandum Self Esteem (Dix Solutions pour accroître l'estime de soi, Broquet , 2009).

Leave a Reply