Eugenius Oneginus: narcissis incapax veraque?

Curriculum scholae in litteris Russicis scimus, plus uno commentario scripsimus. Sed psychologia quorundam actuum a characteribus commissis adhuc lateat. Restat ut quaestiones classicas. Exspectans responsa.

Cur Oneginus in pila Tatiana incidit, quem antea repudiaverat?

Onegin vir pestilenti adfectu stilo. Parentes filio attente non indulgere videntur: educatus primum a Madama, deinde a Monsieur. Eugenius igitur «scientissimus» singulari industria factus est - « disciplinae tenerae passionis » et amoris, quam in familia reperire studuit, ac deinde in relationibus venereis.

Adulescens adhibetur questus quodcumque volet. Avunculi hereditas eum locupletem fecit, amores res — indifferens. Autem, pilae et casus amatores odiosi facti sunt, quia Eugenius affectus non invenit - tantum manipulationes et ludos. Et deinde occurrit Tatyana. Aliena est illi simulatio, et Eugenii amorem suum confitetur. Spem autem animae Oneginus occidit, ne se necessitati locum daret, non aliter posse credens.

Cur ergo, cum in globulo Tatyana occurrit, facta est ei super- pensatio? Quid «volvitur» adfectus? Primo quidem, eius inaccessibilitas. Frigidus est cum illo, et Eugenius cor puellae quae olim adamabat, cum eo, et victoriarum elencho discutere conatur.

Ignara invidia et avaritie pellitur Eugenius. Liber Tatyana non studium eius erat, extraneus omnes cogitationes eius occupat

Secundo, Eugenius omnes suas vires in novos sensus inquirendo expendit. Taedium, torpor mentis, adductio «idealization — devaluation» — haec sunt lineamenta narcissici. Problema eius est empathy defectus. Convictus Tatyana est conatus ut iterum vivant. Eodem tempore animum puellae negligit, dolorem et dolorem non sentit, larva indifferens.

Tertio expellitur Eugenius ab invidia et avaritia nesciens. Liber Tatyana non studium eius erat, extraneus omnes cogitationes eius occupat.

Quaestio de indole nove impossibilitatis est amoris. Scinditur: una pars familiaritatem desiderat, altera omnia diiudicat. Cum eo compatimur, sentientes hoc non in culpa Onegini, sed infortunio Onegini. Zona glacialis est in anima eius, mutuus indiget amore ad conflandum. sed suam electionem fecit. Pro Tatyana eradicamus totis nostris cordibus: procellae in animo eius saeviunt, illa laesa et sola est, sed uxorem ducere debuit, honor amore pretiosior est.

An aliter fieri potest?

Si Eugenius crederet sinceram relationem fieri posse, si Tatiana non abjecisset, felices esse potuissent copulae. Illa, alta et bene lecta, venerea et honesta, cum studiis et commodis Onegini communicabat. Amicum, amatorem, virum, praeceptorem esse potuit — et ipse mutaret, primum in vita, quid vera familiaritas.

Leave a Reply