Per saecula, cibus praecipua pars cuiuslibet farinae considerata est. Cibus plusquam iustus cibus, item cibus maximi momenti et sumptuosus fuit. Ob hoc symbolum publicae potestatis visus est.
Historice cibus tabulae superiorum ordinum reservabatur, cum rustici plerumque cibos sererent. Quam ob rem, consumptio carnium cum structuris in societate potestate dominante associata est, et eius absentia e bractea significavit hominem pertinere ad subrogativam segmenti incolarum. Copia carnium regens erat quasi regens populum.
Eodem tempore cibus in lingua nostra primas agere coepit. Animadvertissne cotidianam orationem nostram plenam metaphoris cibis, saepe innixam cibum?
Copia cibi non praetermissae litterae. Exempli gratia, scriptor Anglicus Janet Winterson in suis operibus cibum symbolum adhibet. Passio, productio, distributio et consumptio ciborum in sua nova inaequalitatem potestatis in aetate Napoleonis significat. Praecipua indoles, Villanelle, militibus Russicis se vendit ut ex atrio cibum capiat pretiosum. Est etiam metaphora, quod corpus foemineum aliud genus carnificis istis viris est, et a carnivora cupiditate reguntur. Et Napoleonis obsessio cum esu carnium significat desiderium suum vincendi mundum.
Scilicet, Winterson solus auctor non est, ut ficta monstrare possit cibum plus quam iustum cibum significare. Virginia Woolf scriptor, in nova sua Phari, scaenam bubulam pulmentum triduum capit. Hic processus multum laboris requirit Matildae archimagirus. Cum cibus tandem ad ministrandum paratus est, prima cogitatio Dominae Ramsay est illam "egere diligenter eligere imprimis teneram cutem pro William Banks." Perspicitur notionem ius magni ponderis ad optimam escam manducandam esse negandum. Sensus idem est ac Winterson: cibus fortitudo.
In hodiernis rebus, cibus saepe subiectum est plurium tractationum socialium et politicarum, etiam quomodo productio et consumptio carnium ad mutationem climatis et degradationis environmental confert. Praeterea studia ostendunt negativam escam manducationis in corpore humano. Multi homines vegan eunt, pars motus factus, qui cibum hierarchiae mutare cupit et a suo fastigio cibum prosternere.
Cum fictio illa saepe reales eventus et quaestiones sociales reflectit, bene potest fieri ut translationes cibi tandem in eo appareant. Impossibile sane est ut linguas dramatically mutent, sed nonnullae mutationes in vocabulorum locutionumque quae adhibentur inevitabiles sunt.
Quo magis thema veganismi per totum mundum diffunditur, eo magis novae expressiones apparebunt. Eodem tempore escae metaphorae magis potentioresque percipi possunt quam imponere, si animalia occidere ad cibum socialiter ingrata evadant.
Ad intellegendum quomodo veganismus linguam afficere possit, memento quod propter activum certamen societatis hodiernae cum talibus phaenomenis, sicut racismus, sexismus, homophobia, socialiter acceptum facta est ut quibusdam verbis utatur. Veganismus eundem effectum in lingua habere potest. Exempli gratia, cum PETA suggerunt, loco expressae locutionis "duas aves uno lapide necare", incipimus "duos aves una tortilla pascere".
Hoc tamen non significat quod references ad escam in lingua nostra omnes simul evanescet – tamen tales mutationes diu capere possunt. Et unde scis quam prompti erunt homines ad bene dictas locutiones cedere, quod quisque ita usus est?
Iucundum est notandum quod quidam artifices ciborum artificialium artificiosos adhibere conantur, quibus "cruentus" tanquam verus cibus erit. Quamvis animalia in talibus cibis substituta sint, habitus carnivorae hominum non penitus sunt relictae.
Sed simul, multi plantae fundati obiciunt substitutis vocatis CARNIS, "tritum cibum", et similia, quia nolunt aliquid edere quod factum est ut verae carnis adspectus.
Uno modo vel alio modo, tantum tempus narrabit quantum possumus cibum et memoriam eius excludere a vita societatis!