tumulus terrier

tumulus terrier

Res physicae

Cum altitudine arescet circa 28 ad 31 cm et specimen pondus 6 ad 7,5 kg, canis parvus Terrier Cairn est. Caput eius parvum est et cauda brevis. Utraque proportionata corpori, et pilis bene instructa. Color potest esse cremor, triticeus, rubicundus, griseus vel fere niger. Tunica est gravissimum punctum. Duplex esse debet, et tempestatibus repugnans. Exterior tunica copiosissima est, dura sine crassa, tunica brevis, mollis et stricta.

Origines et historiae

Terra Cairn Terrier in insulis occidentalibus Scotiae natus est, ubi per saecula canis laborans adhibitus est. Nomen pristinum etiam melius suas origines Scoticas retexit, cum "Shorthaired Skye Terrier" nominaretur ab eponymo insula in interiori Hebrides occidentali Scotiae.

Canes terriores Scotici communes origines habent et imprimis a pastoribus adhibiti sunt, sed etiam ab agricolis, ad multiplicationem vulpium, mures et lepores coercendos. Non ante medium saeculum MCMX factum est ut genera discissa et discernerentur a Terriers Scotorum et Highland White Terriers West. Non multo post, anno 1910, generositas in Anglia primum agnita et in Cairn Terrier Club duce Dominae Campbell de Ardrishaig nata est.

Mores et mores

Fédération Cynologique Internationale eum canem describit qui «activum, vividum et rusticum esse debet. Intrepida et lasciva natura; fidentes non infestantibus.

Altiore canis vivus et sagax est.

Communia pathologiae et morbi Cairn Terrier

Terrier Cairn est canis fortis et naturaliter sanus. Secundum MMXIV Kennel Club Purebred Dog Health Survey in UK, vitae exspectatio Cairn Terrier potest usque ad 2014 annos cum mediocris iustorum supra 16 annos. Adhuc secundum studium Kennel Club, principales causae mortis seu euthanasiae sunt tumores hepatis et senectus. Sicut alii canes generosi, etiam morbis haereditariis obnoxii sunt, quorum frequentissimae sunt mediae patellae inordinatio, osteopathy craniomandibularis, shunt portosystematis et ectopia testicularis. (11 -3)

Portosystemic shunts

Portosystemica shunt est abnormitas hereditatis venae portae (quae sanguinem iecoris affert). In shunt, nexus est inter venam portae et circulationis sic dictae "systemica". In hoc casu quidam sanguis non attingit iocinem et ideo non colantur. Toxins ut ammoniaci exempli causa potest cumulare sanguinem et venenum canis. (5 – 7)

Diagnosis peculiariter fit per experimentum sanguinis, qui altas gradus enzymes, bilis acida et ammoniaci manifestat. Sed shunt solum inveniri potest cum usu technicis provectis sicut scintigraphia, ultrasound, portographia, resonantia medica imaginatio (MRI), vel etiam chirurgica exploratoria.

Multi enim canes, curatio victui temperantia et medicina constabit ad corporis productionem toxins administrandi. Praesertim interdum attractio circumscribere necesse est et laxativum et antibioticum administrare. Si canis medicamentis curationi bene respondet, manu considerari potest ad conatum shunt et sanguinem redirectum ad iecoris fluxum. Deploratum huius morbi adhuc satis austerum. (5 – 7)

Luxatio patella medialis

Dispositio medialis patellae communis est conditio orthopaedica, cuius origo saepissime congenita est. In canibus affectis genu non proprie situm in trochlea. Causae hic motus incessus, qui in catulis 2 ad 4 menses primo mane apparere possunt. Diagnosis fit per palpationem et radiographiam. Sanatio per surgery bonam habere potest prognosin secundum aetatem canis et stadio morbi. (4)

Cranio-mandibularis osteopathy

Osteopathy craniomandibularis ossa cranii plana afficit, praesertim mandibulae et articulatio temporomandibularis (maxilla inferior). Est ossis abnormis multiplicatio quae circa annos V ad VIII menses apparet et perturbationes et dolorem mandendo creat cum maxillam aperiens.

Prima signa sunt hyperthermia, deformatio mandibuli et indicium diagnosis quae fit per radiographiam et examen histologicum. Gravis est pathologia quae ab anorexia ad mortem ducere potest. Feliciter in fine incrementi sponte cessat morbi cursus. In quibusdam casibus, chirurgia etiam necessaria esse potest et deploratio variabilis secundum quantitatem damni ossis.

testium ectopy

Testium ectopy est abnormitas in positione unius vel utriusque testiculorum, quae debet esse in scroto per aetatem 10 septimanarum. Diagnosis in inspectione et palpatione fundatur. Curatio hormonalis potest ad testium descensum incitare, sed chirurgia etiam necessaria est. Prognosis fere bona est si ectopia non coniungitur cum evolutione tumoris testium.

Pathologiae communes omnibus canibus.

 

Condiciones et consilium

Cairns terriers sunt canes acerrimi et ideo quotidiana ambulatione indigent. Fun actio etiam occurret quibusdam necessitatibus suae exercitationis, sed fabula non potest suam necessitatem ad ambulandum reponere. Meminerint canes qui cotidianis ambulationibus non gaudent, magis verisimile ad mores difficultates explicandas.

Leave a Reply