VII signa Narcissist non es

Adeo multa scripta sunt et locuta de narcissistarum hodie ut quidam mirantur si ipsi in hoc categoria comprehendi possent, praesertim si toxica sit historia relationum et ex illis exit. Cum aliquid in duobus errat, saepe ita confusi sumus ut iam non intellegamus qui sumus. Pauca hic signa sunt quae auxilium fac tibi narcissist non es.

Narcissus in unoquoque nostrum vivit? Aliquatenus et in vita communi, immo. Nec hoc malum est: fiducia et existimatio neminem impedivit. Eodem tempore intellegendum est homines, qui vere ab personalitatis narcissisticae perturbatione laborant, solum in seipsis figi neque posse aliorum sensum considerare.

Post difficilem dissolutionem, facile est incipere de aliquo te suspicari, incluso narcissismo. Itane de nobis? Quid, si nimium in nosmetipsos intenti, et audientes socium destitimus? Septem signa hic sunt quae, cum solveret, adiuvabit te intelligas te non esse narcissistam, et hoc omnino causa dissolutionis minime fuit.

1. Post dissolutionem quaeras melius intelligere quomodo relatio operatur.

Post disrumptionem, conaris ad instar quid acciderit et quare, intelligere quomodo quid incepit tam bene finivit tam male. In litteris legendis te immergis et peritis loqueris. Preterea te scire cur in eiusmod dolor et dolor nunc. Contra haec Narcissus omnino non caret in omnibus — omnia se recte agere scit, et in conjuge quaestionem esse.

2. Si auxilio opus est, ad justo.

Cum mala sentis, auxilium quaeris, et non solent narcisstae. Si narcissista nihilominus incipit ad psychotherapiam ire, tunc prorsus donec intellegat CLINICUS "non" satis esse, callidum, intellectum. Vel donec senserit artifex exponere eum.

3. Tu non sequeris relationes incassum filo.

Verisimile, experientiam habes iam post te discedere. In relatione prius fuisti ubi aliquid erravit. Nam narcissistae in omni necessitudine eadem missio repetitur. Cum amoris capaces non sint et simul affirmatione sui et adorandi continenter egent, non possunt arctas necessitudines aedificare. Aliquandiu iaculantur se mites et amantes simulantes, sed plerumque antequam deteguntur exalant.

4. Tu post-usque doles et fortasse reprehendis.

Exaltavit sollicitudinem, flashbacks, pavorem, et etiam paranoia - non latuit pro plerisque difficultatibus saepe. Tempus suscipit id adipisci per. Maxime, times ne cum priore socio alicubi incurreret — etiam in plateis socialis retiacula. Eum turbat nulla mentio.

Eodem tempore, mores tuos et munus necessitudinis recogitare conaris, ut intellegas quid peccasti, et si aliter facere potuit ut unionem servaret. Momenta haec magni ponderis sunt elaborare ut novas relationes aedificare non prohibeant.

Narcissistae autem unam ex duobus affectibus post dissolutionem experiuntur: felicitatem si ipsi socium reliquerint post congressum aliquem "melius", vel iram si cum illis discesserunt. Si eius ego laeditur, narcissista potest obsideri cum idea vindictae, sic post dissolutionem, debes ab eo abesse.

5. Tu potes vere excusans.

Etiamsi narcissis veniam petit, nullatenus compunctionis agitatur, sed aliqua sui commoditate. Socii autem narcissistarum omni tempore excusandi sunt - pro hoc, pro alio, pro tertio, interdum etiam ad pacem faciendam in familia.

6. Tu ex vita tua maniacali perseverantia non sequeris.

Primum tempus post dissolutionem, plerique obrepunt in vitam socii, sed pro narcissistarum, hoc "primum tempus" non desinit. Et non est quod narcissista hunc hominem adhuc amet (verisimile est, omnino nescit amare), suus modo sui affirmationis modus.

Is est maximus pro narcissis fac ut socium suum recipere possit si vellet. Aliquando id facere conatus est annis. Sola ratio continuandi cum tali persona est si liberos cum eo commune habent.

7. legis huius articulum

Patet, sed tamen: narcissistae publicationes de narcissis non leget - simpliciter quia omnia de se vult, nec opus est in se operari. Ita fere, si hanc materiam ad finem perlegisti, probatio feliciter facta est.

Leave a Reply